Reizen als fotograaf

Reizen als landschapsfotograaf

Voor mijn landschapsfotografie ben ik veel onderweg, op zoek naar mooie landschappen hier in Nederland, maar ook in het buitenland. Niet alleen reis ik regelmatig voor een landschapsfoto, maar ook voor workshops of andere opdrachten in de fotografie. Zelf heb ik het geluk dat ik vlak bij het station woon, dus ik pak regelmatig de trein als ik niet te veel spullen hoef mee te nemen. Om al mijn apparatuur te vervoeren of op een bepaalde locatie te komen voor het fotograferen van een mooie zonsopkomst heb ik toch ook regelmatig een auto nodig. Gelukkig woon ik in een prachtige omgeving, op de Veluwe, dus ‘s ochtends vroeg hoef ik niet heel ver te rijden om op een mooi plekje mijn foto’s te maken. Als ik voor mijzelf op pad ben voor landschapsfotografie probeer ik niet al te veel mee te nemen, zeker als ik hier in Nederland ben. In mijn blog over mijn apparatuur lees je wat voor spullen ik gebruik. In Nederland kleed ik mij direct op het weer en weet ik, dat ik niet voor een paar uur op pad ben en dat de auto altijd dichtbij staat mocht het weer ineens omslaan. Zo kan ik mijn rugzak mooi licht houden tijdens de kleine wandelingen. In de bergen bijvoorbeeld is dit weer heel anders. Voor de langere wandelingen in de bergen neem altijd extra kleding mee, voldoende eten en drinken en een EHBO set.  

Vliegen met fotografie apparatuur  

Ik heb het geluk dat ik regelmatig mag reizen naar het buitenland voor fotografie opdrachten, workshops of privé.  Natuurlijk neem ik dan altijd mijn fotografie spullen mee en ik wil jullie graag vertellen hoe ik dat doe. Als eerste kijk ik wat ik eigenlijk allemaal nodig heb voor die reis, hierbij kijk ik niet alleen naar fotografie apparatuur, maar ook naar de kleding en andere benodigdheden. Aan de hand daarvan kijk ik wat ik waarin doe en hoeveel ruimte ik nodig heb om alles mee te nemen. Vaak reis ik alleen met mijn fotografie/ wandel rugzak. Deze heeft een inhoud van 50 liter en past precies in de handbagage bak van Transavia. In de rugzak  zit een aparte cameratas die ervoor zorgt dat mijn fotografie apparatuur veilig blijft tijdens de reis. De cameratas neemt ongeveer de helft van de rugzak in zodat ik de andere helft overhoud voor andere benodigdheden. Mijn statief kan ik aan de achterkant van mijn rugzak hangen dus dat scheelt weer ruimte in de rugzak. Deze moet ik dan wel in het vliegtuig van de rugzak halen, omdat het anders niet in  het bagagevak past. Goed om te weten is dat een fotografiestatief ook gezien kan worden als slagwapen, daarom probeer ik deze vaak toch in mijn rugzak mee te nemen. Bij de douane krijg ik regelmatig de volledige behandeling want ik word er altijd wel voor iets tussenuit gehaald. Ben ik het zelf niet dan is het wel mijn rugzak die apart geïnspecteerd moet worden. Tegenwoordig zijn de scanapparaten steeds beter en kunnen ze beter in mijn rugzak kijken, maar bij de cameralenzen blijft het lastig. Dit komt door de dichtheid van de lens en de techniek die erin zit. Ook de camera zelf controleren ze regelmatig. Mijn eigen ervaring is, dat als je meewerkt en vriendelijk verteld dat het bij elkaar veel geld waard is ,dat je zelf bijvoorbeeld de camera mag loskoppelen van de lens zodat ze erin kunnen kijken. Tevens zorg ik ervoor dat ik altijd met een leeg drinkflesje door de douane ga. Het flesje kan ik later weer vullen met water, zonder dat ik weer een duur flesje drinken moet kopen. Ook neem ik vaak een los tasje mee met andere elektronische spullen, zoals oplaadkabels en een powerbank. Let wel op je gewicht van je bagage, want met alle fotografie spullen zal je merken dat je al snel aan een flink gewicht komt. Als mij tijdens het boarden wordt gevraagd om de handbagage alsnog in te checken, zodat het in het vliegruim kan vind ik dat niet zo’n probleem. Ik kan namelijk altijd mijn kleine cameratas uit de grote rugzak halen en meenemen het vliegtuig in als handbagage. De kleine tas wordt gezien als een klein accessoires dus die mag altijd mee en deze plaats ik dan onder de stoel. Geen stress dus dat je dure cameraspullen alsnog beschadigd worden tijdens de vliegreis.  

Als ik ergens heen ga probeer ik dat de accu’s volgeladen zijn en dat de SD-kaartjes helemaal leeg zijn. Mocht het toch voorkomen dat de accu’s leeg zijn, dan heb ik altijd nog een oplader bij me, want die gaat altijd mee. Tijdens mijn reis op IJsland had ik geen toegang tot regulier stroom, maar had ik alleen een usb oplaadpunt in de camper of een sigaretten aansteker. In dat soort gevallen neem ik ook een omvormer mee waarbij de sigaretten aansteker wordt omgevormd naar een normaal stopcontact zodat je alsnog de boel kan opladen.  

Als er hierover nog vragen zijn kan je mij altijd een berichtje sturen via mijn contactformulier.